قصه ای تلخ

  اغفال دختران

در همه جوامع انسانی ازدواج و آئین مربوط به آن یکی از مهمترین راههای تشکیل خانواده می باشد

تشکیل خانواده علاوه بر رفع نیازهای جسمی و روحی بهترین و مطمئن ترین چهارچوب جهت کسب آرامش ، پرورش ابعاد شخصیتی و تربیت فرزندان می باشد

فرهنگ هر جامعه نحوه و آئین مربوط به تشکیل خانواده را ترسیم می کند و هر اقدامی در خارج از قواعد و چهار چوب ترسیم شده از فرهنگ جامعه که بر گرفته از باورهای اعتقادی اعضاء جامعه می باشد آسیب زا تلقی می گردد.
دادن وعده ازدواج بهانه بسیاری از دوستیهای خیابانی و ارتباطات نامتعارف دختران و پسران نوجوان و جوان می باشد که با بررسیهای به عمل آمده اغلب آنها منجر به ازدواج نمی گردد و معمولا با سوء استفاده های جسمی و مالی همراه می باشد

در بسیاری از موارد ، اینگونه ارتباطات با لکه دار شدن آبروی خانوادگی و فامیلی که با باورها و اعتقادات مذهبی و فرهنگی جامعه در تعارض می باشد خاتمه می یابد.

اغفال در فرهنگ معین به معنای گول زدن،و غافل کردن آمده است.
این روزها افراد به به بهانه‌های مختلف دوستی و مراودات اجتماعی معمولی را جایگزین زندگی و ازدواج و تعهد کرده‌اند و کوهی از دلایل را هم به دنبال این تصمیم خود دارند و متاسفانه برخی از خانواده‌ها هم با بیان این مطلب که فرزندان را در انتخاب خود آزاد گذاشته‌اند، فرزندان خود را راهنمایی لازم نمی‌کنند.90 درصد دوستی‌های خیابانی، هوس آلود و بی هدف است. برقراری ارتباط عاطفی بین انسان‌ها، نیاز به زمان، شناخت و هماهنگی در زمینه‌های فرهنگی و اخلاقی دارد.
امروزه به خاطر الگوهای غلط تربیتی ناشی از فرهنگ ماهواره‌ای و ضعف تربیت خانوادگی فاصله گرفتن از ارزش‌های اخلاقی، کمرنگ شدن باورهای دینی، دور شدن از غیرت و شهامت اجتماعی، برخی از جوانان در خیابان‌ها به دنبال یافتن دوست هستند.دوستی که در خیابان پیدا شود، مناسب خیابان است و ارزش وابستگی عاطفی را ندارد.
از آنجا که انتخاب‌ها در این گونه دوستی‌ها بر اساس معیارهای ظاهری و مادی است، زیبایی ظاهری، آرایش و پیرایش، مدل اتومبیل و ... معیارهای انتخاب دوست در خیابان‌ها هستند. برخی از دختران و زنان بر پیشنهادهای دوستی در خیابان توجهی نکرده و با نظر تمسخر به آن نگاه می‌کنند، گروه دیگر از دختران ساده اندیشانه تصور می‌کنند که احتمال دارد این دوستی‌ها به ازدواج ختم شود، در حالی که زن یا شوهری که در خیابان پیدا شود، در خیابان نیز از دست می‌رود. بنابراین پایان تلخ و غم انگیز اینگونه دوستی‌ها را می‌توان در صفحات حوادث و اخبار جنایت ها و آزارهای جنسی و تجاوزها دید.
متاسفانه با توجه به اینکه اکثریت پسران و مردان از دوستی خیابانی هدفی جز مسایل جنسی ندارند، باز تعدادی از دختران فریب زبان چرب و نرم و دروغ های آنها را می خورند و به دام اینگونه افراد سقوط می‌کنند؛ اعتیاد، بی آبرویی، قتل های فجیع، خود فروشی، افسردگی، فرار از خانه، آزار والدین و مهم‌تر از هم از دست دادن هویت و اصالت و شخصیت از اولیه ترین و اصلی‌ترین نتایج دوستی‌های خیابانی هستند.
یکی از موارد اصلی که توسط دختران و پسران جوان به عنوان دلیل دوستی ها و آشنایی های پیش از ازدواجشان عنوان می شود آشنایی به قصد ازدواج است. معمولاً در اینگونه روابط یکی از طرفین به دیگری قول ازدواج داده و از وی می خواهد به منظور شناخت بیشتر مدتی با هم در ارتباط باشند.اما متاسفانه ممکن است برخی به قول و قرارهایشان وفادار نبوده و تنها قصد سوء استفاده از فرد مقابل را داشته باشند. به همین دلیل لازم است که افراد قادر باشند میان راست و دروغ تمایز قائل شده و خود را از عواقب ناگوار چنین مسئله ای محفوظ بدارند.معمولاً در رفتار و افکار کسانی که با دادن وعده دروغین سعی در اغفال فرد مقابل دارند نکاتی دیده می شود که با کمی دقت در آنها می توان نسبت به نیت فرد مقابل آگاهی حاصل نمود. مهمترین این مسائل و رفتارها عبارتند از :

1-اصرار بر پنهان ماندن رابطه،پیشنهاد ازدواج در آغاز آشنایی،2-پیشنهاد ازدواج پس از رد درخواست های نامعقول،3-تمایل نداشتن به صحبت کردن درباره ازدواج،4-موکول کردن ازدواج به سال های بعد

هشیاری و آگاه بودن در برخورد با دیگران و مراودات اجتماعی؛ کلید موفقیت در آن رابطه است، به خصوص در مواقعی که هیچ شناخت و تجربه ای از قبل در ارتباط با فردی وجود نداشته باشد. هشیار نبودن در روابط همانند آنست که بخواهیم در یک جاده مه گرفته با چراغ های خاموش رانندگی کنیم !

الف-مثلا یکی از دامهایی که پسران شیاد بر سر دختران می نهند مغازلات و یا همان سخنان رمانتیک و عاشقانه است که دختران در مقابل آن بسیار حساسند و خیلی زود در مقابل آن منفعل می گردند پس بی توجهی به سخنان شیادانه ای از این دست می تواند یکی از عوامل گریز از دامهای گسترده شده توسط شیاطین باشد شیطان هیچگاه کسی را داخل دام پرت نمی کند بلکه با وسوسه های خود کاری می کند که خود فرد با پای خودش به درون دام گام نهد.
ب-یکی دیگر از دامهای پسران شیاد و هرزه قول به ازدواج به دختران خام است که بعد از مدتی که از این رابطه سوء استفاده کردند و گوهر عفت و آبروی دختر بیچاره را ربودند وی را با مشکلات روحی و روانی و اجتماعی رها می سازند و سراغ دیگری که تازه از راه رسیده می روند. اگاهی از نوع دامهایی که بر سر راه دختران پهن می شود یکی دیگر از راههای گریز از این گونه دامهاست.
ج- تنها می توان با مطالعه سرگذشت این دختران نگون بخت که در کتابها و یا مجلات و غیره آمده است و به این روشها اگاه شد.
ه- روش دیگر پرهیز از تردد به پارکها و محلهایی است که پرسه گاه و چراگاه اینگونه شیاطین است.
ز- راه دیگر قطع دوستی با دخترانی است که بی میل به ایجاد اینگونه رابطه های آسیب زا نیستند.
ف- روش دیگر تقویت ارتباط با خدا و دوستی نمودن با معصومین علیهم السلام است که در بزنگاهها به هر طریقی که شده برای دوستانشان راه را از چاه می نمایانند

فریب‌خوردن و اعتماد نابجا به افراد ناشناس از جمله زمینه‌ساز فحشا در جامعه می‌باشد. تحقیقی بر روی دختران فراری در سال 1380 نشان داده است که 24 درصد افراد فراری از منزل ، دخترانی هستند که اغفال شده، سپس ترک منزل نموده‌اند. فریب‌خوردن ممکن است علل مختلفی از جمله: نارضایتی از خانه پدر یا همسر ، تسلیم‌شدن در مقابل مردان به امید ازدواج آینده ، بی‌سوادی و عدم آگاهی افراد و والدین آنها و مورد سوء استفاده قرار گرفتن توسط فرصت‌طلبان ، استفاده‌های نامناسب ارتباطی از طریق اینترنت و... داشته باشد.

«روابط دختر و پسر»، از نوع ارتباط با دیگران است که فرد با جنس مخالف خود ارتباط برقرار می‌سازد و می‌تواند شامل انگیزه‌های مختلفی باشد، برخی از آن انگیزه‌ها منحصر به روابط معمول اجتماعی، و بعضی مبتنی بر علایق دوستانه با اهداف گوناگونی مانند تفریح، لذت، آرامش، کنجکاوی و ازدواج بوده، دارای پیامد‌های گوناگونی‌اند.

برخی رابطه با جنس مخالف را در دو نوع روابط اجتماعی معمول میان دو جنس و روابط مبتنی بر پیوندخواهی جنسی بیان کرده‌اند و مبتنی بر دیدگاه شارع مقدس نیز این روابط به مشروع و نامشروع تقسیم شده است.

در این نوع روابط (روابط معمول اجتماعی میان دو جنس) ، انگیزه‌های غیر جنسی زیربنای روابط‌اند و نوع رفتار به تناسب آن از محرک‌ها و جنبه‌های خاص جنسی فاصله می‌گیرد. روابطی مانند روابط اقتصادی، علمی و هر رابطه‌ای که در آن انگیزه جنسی غالب نیست، از این نوع روابط‌اند. ممکن است در برخی موارد این‌گونه روابط نیز، دچار آسیب شده و با انگیزه جنسی همراه گردد و به‌عبارتی، از شکل مشروع خارج شده جهت ارتباط از ضرورت‌های اجتماعی به ارضای امیال شهوی تغییر کند.

در این نوع رابطه، بهره‌مندی جنسی انگیزه اصلی پیوندخواهی است. دو طرف، رابطه یکدیگر را وسیله‌ای برای بهره‌مندی اقتصادی یا علمی و مانند آن نمی‌بینند، بلکه انگیزه اصلی این ارتباط ارضای گرایش‌های جنسی و بهره‌برداری عاطفی یا جنسی از طرف مقابل است. به تبع چنین انگیزه‌ای، رفتارها نیز با انگیزش‌های جنسی همراه خواهد بود؛ نگاه‌های معنادار، تغزّل، لمس و دیگر رفتارهایی که در آنها غلبه انگیزه جنسی مشهود است، از مصادیق این رابطه‌اند. (جوان، ۱۳۸۷: ۲۲ ـ ۲۰)

از نظر شرع مقدس اسلام این نوع رابطه نامشروع است. اسلام هرگونه رابطه جنسی را که فردی با شخصی غیر از همسر شرعی‌اش برقرار کند، نامشروع می‌داند، حتی اگر این‌گونه ارتباط‌ها در حد رد و بدل شدن نگاه‌ها یا صحبت‌های آمیخته با انگیزه‌های جنسی و شهوانی باشد. (همان: ۳۸ ـ ۳۷) در برخی احادیث این‌گونه ارتباط‌ها (اموری مانند نگاه، لمس و بوسیدن)، شعبه‌هایی از زنا دانسته شده است هرچند عوارض برقراری ارتباط نامشروع گریبان هردو جنس را می‌گیرد، براساس همه شواهد تجربی، دختران در این زمینه آسیب‌پذیرترند. اگر آسیب‌های این‌گونه روابط را به سه قسم روانی، اجتماعی و تربیتی تقسیم کنیم، به‌جرئت می‌توان گفت، در هر سه بعد، دختران بیش‌از پسران آسیب‌پذیرند. (احمدی، ۱۳۸۷: ۷) براساس تحقیقات علمی بین دختران و پسران در برقراری ارتباط با جنس مخالف تفاوت ماهوی وجود دارد. بسیاری از زنان قبل از اینکه رابطه جنسی بخواهند، خواستار رابطه عاطفی و عاشقانه‌اند. (آلن و باربارا پیز، ۱۳۸۴: ۲۸۲) درحالی‌که طبق آمارهای موجود این نیاز در اکثر موارد برآورده نمی‌شود و در بیشتر مواردی که تأمین می‌شود نیز، در درازمدت به شکست می‌انجامد. (جوان، ۱۳۸۷: ۱۹۵)

معمولاً در چنین روابطی خشونت جنسی علیه زنان گزارش می‌شود. همچنین با توجه به اینکه غالب دختران هدف از برقراری چنین روابطی را ازدواج می‌پندارند و معمولاً نیز این اتفاق نمی‌افتد، بیشترین خسارت را خصوصاً اگر کام‌جویی جنسی نیز اتفاق افتاده باشد، دختران از آن خواهند برد. (بنگرید به: بی‌نا، ۱۳۸۴: ۲۳ ـ ۲۲)